Füsun'a

Çünkü acı gidenin değil kalanın hikayesidir ve hikâyeler kalanlara aittir.

Bazı günler önemli, çok önemli... 

Zaman.....; 

Çok kıymetli zamanlar, anlar, nasıl önemini yitiriyor. 

Kelimelerim çok evet,

Size iyi gelmeyen hatta gitgide sizi yiyip bitiren mutsuz olduğunuz bir ilişkiden çıkmayı başardığınız için suçlandınız mı hiç?

Bana kalacak yer bırakmayıp beni gitmekle suçlayamazsınız? Uçurumun kenarına itip neden atladın diye soramazsınız?

Düğümü çözmeye çalışmaktan yoruldum,  kestim ipi.

Ben hayalleri olan, sonsuz aşka inanan, ailesi olan... bir kızcağızdım...

Dünyanın karşı tarafına geçirilip orda yalnız bırakılan ben, eve dönmek için kendimi bulmam gerekti.. çok uzun sürdü... çünkü ben 12 yaşımda kalmıştım. Ben kendimi orda terk etmişim. Nerde durmam gerektiğini öğrendim. Nerede öldüğümü biliyorum. 

O gün, sessizlik çınladı, sokaklar, bir ışık daha söndü. Bir ocak söndü. Ağızdan çıkan tek bir cümle yıktı kurulan tüm düşleri yıkmaya...

Kör mü artık gözleri duymuyor mu hiç bizi, yıkıldı hayat, kırıldı zaman, devrildi üstümüze, direndi umut , dayandı karanlığa , filizlendi hayat , yükseldi bir çocuğun avucunda, hüznün sonu mutluluk.

Mağlubiyet sandığım bir çok şey zaferlerim oldu. Öğrenmek bitmedi.

Anlamam kolay olmadı...evime bakın, beni en iyi orası anlatıyor, ....

Hayatı sıfırdan, kendi kelimelerimle yeniden yazmak...

Yapabilirdim, yaptım da... yeni bir iplik, kendi ipliğimle ilmek ilmek dokumak... 

Kalem benim elimde yazıyorum yeniden, bir hikaye biliyorum, 

İnsan bir ömür öğrenemediğini 2,5 yılda nasıl öğreniyormuş.

Zaman insanları değiştirmezmiş, sadece özünde olanı ortaya çıkarırmış.. bu yüzden bazı insanlarla iki kez tanışılırmış. 

Ben nasıl düşman olunur bilmiyorum o yüzden her cephede önce kendimle savaşıyorum... Çok yordu bu halim beni.

Belirsizlik ve inanma istediği.....

Çaba, emek, SEVGİ, boşa gitmiş gibi.. Öyle değilmiş, hiçbir şey boşa değilmiş, Senin beklediğin değil, başkası ediyormuş teşekkürü sana,

Hiç benimsenmemiş olmak mı? Sahiplenilmeme mi? 

Canımı en çok yakan bir şey yok. Dağlardaki ağaç dalları gibi... bitmeyen uzayan giden liste... Her çıkan cümle, kelime, nokta, bakış benim canımı yakmaya yeter artar...

Değer vermek mi?  Değerli olmak bu değil.

Ben içinde senin olduğun koca bir belirsizliği yendim. Sen artık kimin baharını kışa çevirmeye gittiysen orda kal. Benim bahçem yeşermeyecek sana. 

Senin en çok neyini seviyor buldum geçen gün; !!!

Benim sana olan sevgimi, aşkımı, bende ki seni seviyor. Bendeki kıymetini, benim gözlerimdeki varoluş şeklini... 

Bu benim sevgim ki, bu size ait değil!!!  

Seni sen olduğun için seven birini daha da bulamazsın...  bulamayacaksın.. 

Bu aydınlanmayı yaşadığınızda huzur bulacak kalbim.

Beni kaybetmeyi göze alan biri için savaşmayı bırakmak en büyük cesaretim...

'sevdin, seviştin, üzüldün, hediyeler aldın, yanaklar öptün, eller tuttun, bir şeyler öğrenip durdun, gitti, geldi, gittin, geldin, her ne yaptıysan yaptın, kafanı yastığa kiminle koyduysan koydun, başkasıyla acıktın, başkasıyla doydun.' Buradan sana dönülmez artık.

Yine de ;

'İlk sevdiğim halini bir fanusta saklamak isterdim. '

Bir insan tam anlamıyla düşündüğü şeydir. Karakteri düşüncelerinin toplamıdır. dedi biri. Senin düşüncülerin artık benim bildiğim insana ait değil.

Hayatının hiçbir anını sana bağlı kalmayan bir insana bağlı kalmaya çalışarak, senin hakkında uzun zamandır kararsız olan bir insanın karar vermesini bekleyerek, sana dürüst olmamış bir insana güvenerek harcama demişler, ben hepsini oldum. ama bittii.

Senin dediğin gibi; herkes ait olduğu hak ettiği yolda yürüyecek.

Kendi kalitesine denk bir insanla yan yana yürünmeli hayat yolu çünkü;

Ne yas tuttum beee, sonsuza kadar sürecek sandığım, aşkımın bitişiyle yüzleşmek çok zor oldu.

aşka inancımı kaybetmek istemedim direndim çok.

Seninle ilgili son defa cümle kuruyorum. Bugün başladığı tarihte son buluyor. 

Senin için en son ne söylemek isterim..

 'Beni hiç hak etmedin.' 

İçimden bu geldi. Yolun yoluma değmesin. 

Ahhhhh Füsun, büyüdün, iyileştin, koşulsuz sevginin gücüne inandın, nezakete, şefkate sarıldın.

 Kalbinin iyiliğine sığındın hep,

Yalancıları, zorbaları sevmedin bir de aldatanları,

Çocukların nefesin oldu,

Annem, kardeşlerim, yakın dostlarım, ve evet çok insan tanıyorum büyük zenginlik

Bugün bir kapanış.

Bugün yeni bir başlangıç.

Füsun, Hayat sana göz kırpıyor kızım, hadi başla...