BİR BOŞANMA HİKAYESİ

 

BİR BOŞANMA HİKAYESİ

 

Ahhhh ahhh ahhh bir ah ettimmm kii.....

Yıllarca şu his ile yaşadım.

Oda geniş ama sığamıyorsun… kapı açık ama çıkamıyorsun.. pencere açık ama nefes alamıyorsun..

Hangi toprak… hangi su… hangi güneş… unutturacak dünü…

Bir şey hep eksik bundan sonra..

Ben yaşamın tüm nefesini topladım yüreğimde Ahmet nefesim oldu.. Nefesim dedim ben ona..

Sonra bir gün  çat diye kesti soluğumu..

En değer verdiğim insan yıktı beni.. hiç acımadan.. yıktı geçti. 

Aldatıldım ben..

Çok acı.. çok gurur kırıcı..

Ben, Ahmet… kokardım....

Aynadaki yansımamı tanıyamadım..

Kendimle konuşmaya utandığım şeyi bugün buraya yazıyorum.... zamanın göreceliği….

 

Ellerim kollarım .. var ama…kalbim eksik..

Belirsizlik….. İlişkimizde en önemli unsur buydu… beni hasta eden şey buydu. VÜCUDUMDA ÇIKAN YARALARIN SEBEBİ buydu.

Verdiğin hasarın farkında olmadın hiçbir zaman…

Ben seni nasıl bu hale getirdim diye bir kere sormaz mı insan kendine? İçimdeki çocuğu öldürdün.

Birlikte yaşlanacaktık ellerimiz buruş buruş olacaktı vardı bir hayalimiz… o huysuz ihtiyar…

Ben onu çok... çok bembeyaz.... berrak sular gibi sevdim.. 

Üzerinde toz zerreciği yok... şüphe yok. Hainlik aldatma.. çirkinliklerin hiç biri yok.. 

bizim evliliğimize yakışmadı tüm bu olanlar.. herkes gibi.. onun bunun evliliğinde olanlar oldu bize.. 

Bununla yüzleşmek çok zor oldu. Ve ben hala bunu kabullenmek istemiyorum.... 

Biz iki masal kahramanıydık... masallarda kötülere yer yok. Mutlu sonlar olur masallarda. Bu hikaye mutlu bitemedi, o yüzden yarım kalsın böyle daha güzel.. çok sevdim seni.. çok... kendimden daha çok… elleri cennet kokan yârim derdim.. ben böceğin.. bitti. Yaşarken bitti.. bu hikayede biri ölmeden bitti bu evlilik.. geride kalan tüm köprüleri yıkıyorum içimde.. ileriye gitmekten başka çarem yok.

kıyamadığım, 

Hayattaki en sevdiğim şeyi kaybettim ben…

Sıfırdan başlıyorum yaşamaya..

Bebek gibi.. yeniden öğreniyorum çünkü Ahmet’ siz nasıl yaşanır bilmiyorum..

Ben Ahmet’i varoluşumdan beri seviyorum. Elleri cennet kokan yârim derdim ona..

başka türlüsünü hiç bilmedim…

Çok çok istemiştim. Çocuklarımın aşk kokulu bir evde büyümelerini… Olmadı yapamadım.

 

Ben severken vazgeçtim..

Ben Ahmet’i geride bıraktım.. Geleceğimde ona yer yok.

Nerden başlasam.. nasıl anlatsam..

10. yılımızda yazdığım yazıyı okudum az önce …

Ellerimiz birlikte tutuşup buruşamayacak artık.. yaşlılığım.. yaşanmışlığım  olamayacak artık….

Başka bedenlerde soluklanacağız bundan sonra.. ama ruhlarımız birbirini asla terk etmeyecek..

Ahmet; bir amaca bağlanmayan ruh yolunu kaybeder.. çünkü her yerde olmak hiçbir yerde olmamaktır.

 

Masalımın kahramanı başka bir  hikayede figüran olmaya gitti...

 

Diğer kadın bu yazdıklarım sana..

Bana kötü ruhlu demişsin.. Neden? Ben sana anlatılan kadın değilim… HİÇBİR ZAMAN OLMADIM.

Bizim  evliliğimiz güzel örnek gösterilen evliliklerdendi..

Kendi içimizde sadece yorgunduk belkide..  yılların getirdiği.. çocukların getirdiği.. maddi yükümlülüklerin getirdiği kısa bir yorgunluktu…

Ben çocuğumla ilgileniyordum.. ben bebeğimi emziriyordum.. ben geceleri sekiz kere kalkıp sonra işe gidiyordum.. ben çocuklarıma yoğurt mayalıyordum, sen benim kocamı elimden alırken.

Ben ihmal edildim. Diğer kadın..

ben; ihmal edildim.. 

ve ihmal edilen herşey çürür…

 

Bana sordun..  Kocamı neden çok sevdiğimi sordun?… buna ne cevap verilir bilmiyorum.. senin bunu bana sorma cüretin bunu da hala anlamadım.. ve anlayamayacağım….

Ben kocamı çok sevdim.. ölür gibi, yaşar gibi… doğar gibi... her gün yeniden .. en baştan.. 

o benim her şeyimdi… sen benden her şeyimi aldın.. o benim babamdan çok güvendiğim idi…sen benim babamı aldın.. sen benim.. yaşama sevincimi aldın… sen benim çocukluğumu aldın… gençliğimi aldın.. ilk ıslak öpücüğümü  aldın.. daha nelerimi aldın sen benim…23 yılımı aldın.. gelecek güzel günlerimi aldın.. aile oluşumuzu aldın.. aile... biz artık aile değiliz senin yüzünden...

 Ahmet ile bir hayat kurabilirsin... ben güneşimle yoluma devam ederken sen benim gölgemde bir hayat yaşacaksın.. bunu unutma...

4 sene boyunca .. evli bir adamla neden bir ilişki sürdürülür.. ya da ben size ne yaptım.. neden aldatılıyorum ben.. birbirinizi çok seviyorsanız çok aşıksanız söyleseydiniz en baştan.. bu kadar acı niye yaşatıldı bana ve çocuklarıma..

Ahhh….

bu hayatta en yaşamak istemediğim şey aldatılmak idi... 4 sene boyunca aldatılmadığımı iddia eden kocam... ahhhh kocam... 

bugün itibariyle bir kağıt parçası ile ayrıldık biz.. 

nefesimiz.. kokumuz. tenimiz.. bir daha birbirine değemeyecek.. oysa daha dün yanımdaydın..

aynı yatakta... aynı yastıkta.. son günümüze kadar...  ah kocam... ah KOCAMMM.. ...................................................................................................................................................

Ben acının içinden geçtim hiç kolay olmadı.. küllerim bile kalmayasıya kadar yandım ben…

 

Elimin altındaki her şeyi devire devire yürüyorum artık. Bu deveyi güdemedim ben.. bu diyardan gidiyorum artık… vicdanım rahat…

 

En iyi ilişki sadakat… ben başka türlüsünü bilmem..

 

Herkesin yaşattığı her şey bir gün kendi sınavı olacak.. bunun rahatlığı ile herkesin çarşına pazar versin rabbim..

Gelecek diye bir şey yok sadece şimdi var ve ben artık onu yaşıyorum.

Biliyorum bu benim imtihanım.. çok sevdim.. allah izin vermedi…

Kalbimi kırmak isteyenleri meleklere bıraktım.

Kendimi kaybetmiştim..

 

diğer kadın; Beni aldatmıyorsun değil mi diye yazmış? KOCAM'A...Aldatılmak?… 

Bazen balık asar kendini oltaya ama sen tuttuğunu sanırsın…

 

Tekrarı yok bazı şeylerin aşk gibi ölüm gibi hayat gibi..

Sabrım yoruldu....

Kimin kimi kaybettiğini zaman gösterecek...

Belki de kimse kimseyi kaybetmiyordur – giden başkasını kalan da kendini buluyordur.

Ruh kendini nasıl iyileştireceğini biliyor da lakin zihnim hiç susmuyor....

 

 Aldatan bir gün sadakat için yalvaracak. o gün gelecek..

Ölmeden önce yaşamayı seçiyorum

Var bi sebebi bütün bu olanların..

Her şey çok güzel olacak inanıyorum.

Değersiz hissettirenin peşinden gidilmezmiş. Bende yolumu çevirdim. sonra mı? sonrası malum; kim ne yaptıysa önüne çıkacak.. ama eninde ama sonunda…

 

İnsanın sevmesi sevilmeyi istediği biçimdedir. Ah Ahmet.. ah yaram...

Mutlu olmadığım yerde kalmadım hepsi bu.. 

Yere göğe sığdıramadığım adam.. bana 4 yılda çektirdiklerini dediklerini düşününce..

Ben vazgeçtim artık yoksun gözümde, gözümden bu şekilde düşmene bile üzülüyorum ben.. sana hala yakıştıramıyorum... sana kıyamıyorum ben... sen benim Ahmedimdin... sen benim sadece benim.. 

Sana kızmıyorum sen hep bu kadardın ben bilmeliydim..

Işığımı karartırdın. Ben hep yeniden yakardım…

Sessiz sedasız bir köşeye çekilip yaşamak vaktidir artık

Beni mutlu eden birisi olacağım. sadece kendine yeten.. Gücümü senden aldığım için böyle zayıf düştüm yıllardır.

Sevdiğin insana karşı zor olmamak için o kadar basitleşiyorsun ki sana değer vermeye gerek bile duymuyorlar….. okuduğum beni anlatan en güzel cümle

Bekletilmeyecek. Ertelenmeyecek ve görmezden gelinmeyecek kadar özelim…

Kaderim sana bağlı değil. Bu hikayede ki  rolün bitti…

Seni canından çok seven Karın Füsun,

Pardon Eski Karın:) eski:)

Not: Benim canımın yangını güzel eski  kocam; kalbinde ölünceye kadar sızı olarak kalacağım. Dilerim rabbimden bu sızı hiç dinmesin. Senii ÇOOOK Sevdim... Bir daha böyle sevilemeyeceksin.. Sadece annen.. Sadece...