Herkesin mutlu olmak için başka yolları varmış…

Kendi yolumu sana çizdiğimde anladım…

 

Bir tek yaşanılarak öğrenilirmiş hayat…

Dinleyerek değil…

Anlattıklarımı neden anlamadığını anladım…

 

Yüreğinde aşk olmadan geçen her gün kayıpmış…

Aşk peşinden neden yalınayak koştuğumu anladım…

 

Acıya doğru ulaştığında… göz yaşı gelmezmiş gözlerden

Canım çok acıdığında

Neden hiç ağlamadığımı anladım…

 

Ağlayanı güldürebilmekmiş mesele…

Gözyaşımı kahkahaya çeviremediğinde anladım…

 

Bir insanı herhangi biri kırabilir

Ama bir tek en çok sevdiği acıtabilirmiş….

Çok acıttığında anladım..

 

Yalan söylememek değil…

Gerçeği gizlememekmiş marifet…

Yüreğini elime koyduğunda anladım….

 

‘SANA İHTİYACIM VAR, GEL!’ diyebilmekmiş güçlü olmak…

Bana ‘GİDİYORUM’ dediğinde anladım…

 

Biri sana ‘KAL’ dediğinde….

‘GELMEK İSTİYORUM’ diyebilmekmiş sevmek…

Kal dediğinde, kaldığımda anladım…

 

Sana sevgim şımarık bir çocukmuş

Her gittiğinde zırıl zırıl ağlayan…

Büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında anladım…

 

Özür dilemek değil,

‘Affet beni’ diye haykırmak istemekmiş pişman olmak

Gerçekten pişman geri geldiğinde anladım…

 

Ve gurur, kaybedenlerin, acizlerin maskesiymiş..

Sevgi dolu yüreklerde gurur olmazmış

Yüreğinde sevgi bulduğumda anladım…

 

Ölürcesine isteyen beklemez…

Sadece UMUT edermiş gelmesini…

Bana geri geldiğinde anladım….

 

Sevgi EMEKMİŞ….

EMEK ise VAZGEÇMEYECEK kadar

Ama ÖZGÜR bırakacak kadar SEVMEKMİŞ…..

 

Bugüne kadar sana anlattım yazdım.. okudum…

Bugüne kadar anlamadın..

Bugünde anlamayacaksın…

Ama biliyorum bir gün anlayacağını…

 

30.06.2008

Füsun Gülten

 

Nefesine…

 

 

 

füsun gülten